Perkusja jak każdy instrument muzyczny wymaga od grającego na nim poświęcenia, czasu i zapału. Ćwiczenie to zajęcie monotonne, męczące ale przynoszące ogromną radość z osiągnięć i umiejętności.
Nie ma ściśle określonych, zapisanych, nakazanych reguł dotyczących czasu trwania oraz częstotliwości ćwiczeń. Każdy nauczyciel zaleca codzienną grę, trwającą nie krócej niż 30 minut w ciągu dnia. 15 minut nie wystarczy - tyle powinna trwać rozgrzewka. Bo należy rozpocząć od rozgrzania rąk, tak aby były gotowe do grania. Acha: jeśli pałeczki wyślizgują się z rąk bo jesteś zbyt rozgrzana/rozgrzany, należy je posypać talkiem i można wrócić do ćwiczeń.
Zanim przejdziemy do konkretnych utworów, watro poćwiczyć proste wprawki i rudymenty werblowe (paradidle), stanowiące podstawę gry na perkusji.
A co zrobić jeśli nie możemy sobie pozwolić na posiadanie własnej perkusji, czy to ze względów mieszkaniowych, czy też finansowych? Zaprzestać gry? Oczywiście, że nie!! Jest na to pomysł. Można zacząć od najtańszego sposobu, czyli korzystania z instrumentu w szkole muzycznej lub domu kultury, tam gdzie pobieramy lekcje. Zazwyczaj można to robić bezpłatnie lub za niewielką opłatą, tak jak np. w Szkole T.Burton, minusem jest za to pora możliwych ćwiczeń do której trzeba się dostosować. Zazwyczaj jest bowiem tak, że nie jesteśmy jedynymi chętnymi.
Jest też inny sposób. Pozwalający na grę o każdej porze dnia i nocy (jeśli tylko ma się wyrozumiałych sąsiadów). Zamiast kupować cały zestaw perkusji, można kupić tzw. pad treningowy lub, lepiej, zestaw takich padów. Zestaw padów to rzecz już nieco droższa, zastąpić taki zestaw można perkusją elektroniczną lecz - bez elektroniki ;).W tej sytuacji potrzebujemy oprócz pałek jeszcze metronom oraz odpowiednie siedzisko. Bez siedziska dasz radę, możesz siedzieć na kuchennym taborecie ale bez metronomu - nie dasz rady opanować tego co w grze na perkusji najważniejsze - równego a przez to mocnego jak bicie serca rytmu.
